Meša Selimović biografija

Mehmedalija Meša Selimović je rođen u Tuzli 1910. Nakon završenih studija na Filozofskom fakultetu u Beogradu, do početka Drugog svetskog rata, radio je kao profesor gimnazije u rodnom gradu. Zatvoren 1942, a 1943. g. nasao se na slobodnoj teritoriji. Učestvovao je do kraja rata u borbi protiv okupatora.

Posle rata je jedno vreme radio kao univerzietski nastavnik u Sarajevu. Potom obavlja niz visokih dužnosti u kulturi (bio je direktor Bosna-filma, direktor Narodnog pozorišta i, konačno, glavni i odgovorni urednik u izdavačkom preduzeću „Svjetlost“ u Sarajevu).

Zbog prigušenog sukoba s tadašnjim političkim rukovodstvom u Bih-manifestovanog pojedinačnim gestovima, izjavama i natpisima-napušta Sarajevo i prelazi u Beograd. Nastavlja sa objavljivanjem svojih dela.

Bio je prozaist raznovrsne tematske i žanrovske orijentacije. Počeo je sa književnim radom relativo kasno, prozom sa ratnom tematikom, da bi potom svoj literarni rad usredsredio na refleksiju i univerzalne teme: čovek, njegova egzistencija i sudbina.

Njegov književni opus obuhvata pripovetke: „Prva četa“ (1950), „Tuđa zemlja“ (1957); romane: „Tišine“ (1961), „Magla i mjesečina“ (1965), „Derviš i smrt“ (1966), „Tvrđava“ (1970), „Ostrvo“ (1974); studije i eseje: „Za i protiv Vuka“ (1967), „Eseji i ogledi“ (1966). Njegov autobiografski spis „Sjećanja“ (1957) govori o piščevom životu, književnom radu i nekim književnim i kulturnim događajima i ličnostima.

Puni uspeh postigao je romanom „Derviš i smrt“ (1966). Ovaj roman je osvojio sve značajnije domaće književne nagrade. Sledi, takođe, značajan roman „Tvrđava“ (1970). Ova dela prevode se i objavljuju i u drugim zemljama.

Selimović je umro u Beogradu, 1982. g.